Pensionado's onderweg ~ reisverslagen en campinginformatie

2018 Fietsen op de noord-Veluwe

Dinsdag 22 mei

Volgens de weerprofeten hebben we nog een aantal mooie dagen voor de boeg: tijd om er in eigen land op uit te gaan. Onze bestemming is boerderij-camping 't Heeterveen in Wezep. De camping ligt op het Landgoed IJsselvliedt, eigendom van de familie Van Limburg Stirum. Het was vanmorgen maar vijf kwartier rijden, dat is weer eens wat anders dan die verre buitenlandse bestemmingen. Het is hier prachtig weer, maar in Limburg is er heel wat regen gevallen en ook in Veenendaal dreigt er wat. We gaan ons hier wel vermaken. Boerin Gerda en haar man Gerard ontvangen ons hartelijk en bij het inschrijven krijgen we van Gerda een zakje Roomboter Koeienflatsen. Eetbare waar dus.

boven: een ruime plaats, vlaakbij het toiletgebouwtje / de boerderij
onder: drie schattige kalfjes / de toegang tot de camping

Woensdag 23 mei – ’t Loo, gemeente Oldebroek

De brochure Natuurlijk Oldebroek staat vol nuttige toeristische informatie. Nadat we in het winkelcentrum van Wezep boodschappen hebben gedaan, vonden we in die brochure informatie over de Fantasietuin Oldebroek. De familie van de Put is ruim 30 jaar geleden begonnen met de aanleg van de Fantasietuin. De tuin biedt een grote verzameling tropische planten en heeft een Aziatische uitstraling. Er is een hoogteverschil van zo’n 15 meter, er zijn diverse kronkelpaadjes, rotspartijen, een heuse tunnel, watervalletjes, beekjes, een keldergrot met muurschilderingen en een druipsteengrot, waardoor een bezoek aan de Fantasietuin een ware beleving wordt. Een geweldige kasteelruïne biedt een prachtig uitzicht op de tropische tuin. Deze uit de hand gelopen hobby van Beerd van de Put en zijn vrouw ligt in buurtschap ’t Loo, tegen Landall Greenparks aan. De directe omgeving is trouwens ook prachtig. Vooral in deze tijd staan de rododendrons volop in bloei. Het was een heerlijke fietsdag.

boven: één van de mooie plekjes op Landgoed IJsselvliedt / zicht op de kasteelruïne op de Fantasietuin
onder: de kasteelruïne naar eigen ontwerp van Beerd van de Put / overzicht vanaf de kasteelruïne

Donderdag 24 mei – verjaardag

Vandaag moesten we vroeg uit de veren om op tijd terug te zijn van het boodschappen doen. Het is mijn verjaardag, en in verband daarmee verwachten we verjaardagsvisite. Eind van de morgen Rita, Heinie’s zus, en Bertus. Eind van de middag komen Lisa, onze kleindochter, met haar vriend Harry, en Martijn en Simone met Robin. Een familiedag dus met – opnieuw – prachtig weer. Het schijnt elders in het land nogal te spoken, maar daar is hier (nog-) geen sprake van. We wandelden met Rita en Bertus over “ons” prachtige landgoed. Het avondeten met kinderen en kleinkinderen was ook reuze gezellig. We voelen ons de koning te rijk.

foto's: impressies van "ons" landgoed

Vrijdag 25 mei – verjaardag (2)

Heinie’s bril was stuk gegaan, dus we moesten meteen op zoek naar een opticien, want zonder kan ze niet. Daarna wat boodschappen gedaan, want Saskia, Edwin en de kinderen komen op bezoek, in verband met mijn verjaardag. Omdat ze pas eind van de middag verwacht werden, was er nog tijd om te fietsen. Ik wilde graag naar Zalk, een klein dorp aan de zuidoever van de IJssel, richting Kampen. Hier geen bossen, maar vlak weideland, wat zo zijn eigen bekoring heeft. We zagen veel melkveehouderijen en ook weilanden met paarden. In mijn jeugd reed ik bij mijn vader achterop de brommer, en later op de scooter, van Veenendaal naar mijn geboortestad Kampen, waar we bij familie logeerden. Het laatste stuk van de reis vond ik altijd vervelend: de eindeloze rit over de Kamperstraatweg. De Kampenaren spraken liever van: ‘het gebed zonder einde’, of ‘Psalm 119’, (verreweg de langste van de 150 psalmen). De Kampenaren waren altijd al recht in de leer, met twee theologische hogescholen in de stad. In Zalk zijn we niet aangekomen, doordat ofwel de wegen in de achterliggende jaren veranderd zijn, ofwel het dorp is verplaatst. We ontdekten wel, middenin het boerenland, Atelier en boerderijwinkel ‘De Lindehof’, aan de Roobroekseweg 2. Zo’n acht dames zaten aan een tafel te handwerken. Het bijzondere is dat zij niet uit de directe omgeving afkomstig waren, maar uit veel verder gelegen plaatsen als Deventer en Almelo, enz. Met onze kinderen en kleinkinderen hebben we gezellig de tweede fase van mijn verjaardag gevierd.

boven: uitgestrekte weilanden met koeien en paarden
onder: actieve dames op De Lindehof / luierende familie op de camping

Zaterdag 26 mei – Kunstmarkt in Hattem

Vandaag fietsten we naar Hattem, waar van 11.00 tot 17.00 uur een kunstmarkt werd gehouden. Dit eeuwenoude stadje maakte vroeger deel uit van belangrijke Hanzesteden. Deze steden waren lid van het Hanzeverbond, een samenwerkingsorganisatie van steden in Duitsland, de Lage Landen, inclusief België, Denemarken, Noorwegen en Zweden. Het is een mooie stad, met duidelijke sporen uit het rijke verleden. Je vindt er ook het Daendelshuis uit 1619, waar de beroemde Patriot, en latere Gouverneur-Generaal van Nederlands-Indië, Herman Willem Daendels heeft gewoond. In de smalle straten zijn talloze stalletjes met soms heel mooie kunstwerken uitgestald. Muzikanten treden er op en kinderen mogen zich uitleven met verf en penseel op een echte personenauto. Het was gelukkig niet de onze.

We kwamen op verhaal op het gezellige terras van Grand Café Banka, waar we bediend werden door onze kleindochter Sanne. We wilden via knooppunten terugrijden naar de camping, maar die punten kwamen niet overeen met de kaart, zodat we op deze heel warme dag veel extra kilometers hebben gemaakt. Maar het was het waard.

boven: gezellige drukte in het centrum
midden: het Daendelshuis / mooie schilderijen
onder: iemand had zijn auto fout geparkeeerd / professioneel bediend door kleindochter Sanne

Zondag 27 mei – luieren

Vanmorgen stonden we vroeg op en zijn met Martijn en Simone mee naar de kerk gegaan in Hattem. Daarna koffie gedronken en naar de vorderingen van hun nieuwbouwhuis gekeken. Dat schiet al mooi op. Het was een erg warme dag en we hadden geen zin om er opuit te gaan. De enige activiteiten bestonden uit lezen en wat wandelen op het landgoed Ijsselvliedt, waarop de camping is gelegen. Een vogelaar hier beweerde een ijsvogel te hebben gezien, maar die hebben wij niet kunnen ontdekken. Te warm waarschijnlijk.
“Het landgoed Ijsselvliedt behoort tot de erfenis van de in 1948 overleden mr. J.P. graaf Van Limburg Stirum. Hij was getrouwd met jonkvrouw C.M.R. van Sminia. Zij hadden geen kinderen. Hij heeft het landgoed ondergebracht in een Stichting, de Stichting IJsselvliedt. De Stichting IJsselvliedt heeft als voornaamste taak het landgoed in stand te houden. De inkomsten uit de exploitatie van het landgoed komen enerzijds ten goede aan deze instandhouding en anderzijds aan zaken van maatschappelijk nut. Zo worden elk jaar een aantal goede doelen ondersteund. Het grote huis wordt gebruikt door de Stichting Groepshotel IJsselvliedt. Deze Stichting organiseert daar bijzondere vakantieweken voor mensen voor wie het lastig of onmogelijk is om zelfstandig op vakantie te gaan.” (bron: website Stichting Ijsselvliedt).

Maandag 28 mei – Zalk

Na de huishoudelijke taken stapten we op de fiets en reden naar Zalk. Niemand die ooit van dit plaatsje gehoord heeft, of het moet zijn dat men zich de boerenwijsheden van het kruidenvrouwtje Klazien (Klazien uut Zalk, eigenlijk Klazien Rotstein-van den Brink) nog herinnert, in de geest van: “Als de R klinkt in september, dan valt Kerst weer in december”, of zoiets. Ze was regelmatig op tv te zien en haar voorspellingen kwamen vaak ook nog uit.
Zalk is een dorp op de zuidoever van de IJssel in de Overijsselse gemeente Kampen. Het ligt achter de winterdijk van de IJssel tegenover Wilsum. De naam Zalk werd voor het eerst genoemd in 1213. Het was één van de drie heerlijkheden in het Oude Oversticht. Veecaten en Zalk vormden tot 1937 één zelfstandige gemeente, maar die werd in dat jaar bij Ijsselmuiden gevoegd. Van mei tot september vaart er een veerbootje alleen voor fietsers en voetgangers. Het dorp telt twee markante kerkgebouwen, waarvan de St. Nicolaaskerk aan het Kerkplein de oudste is (de toren dateert van 1100) en het kerkje aan de Burg. Van Vleutenlaan uit 1840. We fietsten over de Ijsseldijk terug en genoten onderweg van het fraaie rivierenlandschap. Het was een heel warme dag, maar het fietsen bracht verkoeling.

boven: St. Nicolaaskerk / het Kerkplein
onder: een schattige 'cottage' aan de veerweg / aanlegsteiger met het veerbootje

Dinsdag 29 mei – Elburg

Afgelopen dagen heeft het in het midden van het land flink geregend en geonweerd, gepaard gaande met- en daar is een kampeerder het meest voor beducht- flinke rukwinden. We wilden naar Elburg en besloten het er op te wagen om er op de fiets naar toe te gaan. Het was erg warm, en dan kun je beter fietsen dan op de camping blijven steunen en puffen. Vanaf het landgoed loopt er een mooie fietsroute, als onderdeel van de lange-afstandsroute LF9.
Het gewone grote dorp Elburg is niet mooier dan een doorsnee gemeente, maar het oude vestigstadje, met zijn rechte stratenpatroon, is altijd weer een belevenis. Al in 1291 komt de plaatsnaam in oude geschriften voor. Vanaf de haven kom je door de Vischpoort de stad binnen. Elburg heeft karakteristieke en door Monumentenzorg beschermde keitjesstoepen. Deze stoepen, die voor sommige oude huizen liggen, zijn gemaakt van witte keitjes, met ingelegde figuren van zwarte keitjes. Voor tere damesschoentjes en – enkels is dit plaveisel niet geschikt, maar het geeft de stad wel wat authentieks. Natuurlijk eten we in de haven een broodje vis, dat doen we altijd als we hier zijn. Heinie kocht een leuk jurkje, waarvan mijn bloed sneller ging stromen en na het eten van een heerlijk ijsje stapten we weer op de fiets. Op de camping was het bloedheet en het onweerde in de verte. Voor alle zekerheid heb ik de luifel maar ingehaald. Misschien trekt de bui zonder problemen voorbij.

boven: mooie fietsroute / een paaard gemaakt van hoefijzers: een smid met plezier in zijn werk
midden: in de vesting met de Vischpoort op de achtergrond / een broodje zalm eten
onder: haven met de bruine vloot / toegang tot de vesting vanaf de haven

Woensdag 30 mei – uitpuffen

De gevreesde zware windstoten bleven gisteren gelukkig uit. We waren er op voorbereid en hadden de luifel opgerold en de spullen die daaronder stonden in de auto gelegd. Het heeft wel enorm gehoosd, de regen kwam met bakken uit de hemel. Daarbij heeft het ook flink geonweerd, het was indrukwekkend. Opeens: een felle bliksemschicht en meteen daaroverheen een enorme klap recht boven ons, waarbij de stroom ook meteen uitviel. Maar we prezen ons gelukkig dat het niet zo erg was als op andere plaatsen in het land. Vanmorgen bleek dat de bliksem toch wel meer schade had aangericht. Het rioolgemaal, waarmee het afvalwater naar het rioleringssysteem wordt doorgepompt, was uitgevallen. Dus douchen was niet mogelijk, en er kon ook geen gebruikgemaakt worden van de toiletten. Maar na een paar uur was dat weer opgelost.

Het was vandaag drukkend warm: vochtige lucht en bijna geen wind. We hadden helemaal geen puf om wat te ondernemen. Maar Gerrit, de campingbaas, had een nieuwtje: er werd een belevingsvlucht verwacht. Een vliegtuig van Transavia zou via zeven verschillende routes vanaf Schiphol aan- en af vliegen naar vliegveld Lelystad, om zodoende burgers in de betrokken regio’s te laten ervaren of er sprake van geluidsoverlast zou zijn. Er zal nog wel veel over gediscussieerd worden, maar wij hebben er weinig van gemerkt. De Zuiderzeestraatweg, hier dichtbij, veroorzaakt meer herrie.

boven: dreigende donderwolken; onder: de nieuwe parasols komen goed van pas

Donderdag 31 mei – Kampen

Na het geluier van gisteren werd het weer tijd om wat te doen. We gingen naar mijn geboortestad Kampen, waar nog veel familieleden wonen. We bezochten mijn oudste zus die in een zorgcentrum woont. Tussen de camping en Kampen ligt alleen de Kamperstraatweg, ofwel ‘Het Gebed Zonder Einde’. Vooral naar de stad toe is er veel in het landschap veranderd, althans zoals ik mij de toestand van jaren geleden herinner. Dat heeft alles te maken met het project ‘Ruimte voor de rivier – Ijsseldelta’. Het is al vaak voorgekomen dat Kampen bij hoog water geen droge voeten meer hield, dus maatregelen waren noodzakelijk. Het meest opvallende vond ik de zeven kilometerlange verbindingsvaargeul in aanleg tussen de Ijssel en het Drontermeer, voornamelijk ten behoeve van de recreatieschepen. Op ruime afstand van de vaargeul worden dijken aangelegd, waardoor er een strook ontstaat die bij hoogwater helemaal onderloopt.

Kampen was vroeger een rijke Hanzestad en van die rijkdom vind je nog veel terug in de talloze gebouwen die geklasseerd zijn als Rijks- en Gemeentemonument. We hebben door de Oudestraat gewandeld en een broodje gegeten, waarna we weer terugfietsten. De weersverwachting was een beetje ongewis en we wilden niet door de regen overvallen worden. Het was alweer een heerlijke dag.

boven: de Ijssel
midden: de Koornmarktpoort (was vroeger wit) met rechts een gebouw van de Theologische Universiteit / Koornmarktpoort vanaf de Ijssel gezien
onder: Nieuwe markt met op de achtergrond de Nieuwe toren / molen D' Olde Zwarver

Vrijdag 1 juni – een logé

Voortaan niet meer op de buienradar letten: ondanks alarmerende signalen was het een prima dag. Kleinzoon Robin wilde zo graag een keertje bij ons op de camping komen logeren. We hebben hem vanmiddag opgehaald en omdat het etenstijd was zijn we meteen doorgereden naar een viswinkel. Hij houdt namelijk van kibbeling en wij ook. Terwijl we daar lekker zaten te smikkelen begon het flink te regenen en koelde het buiten ook behoorlijk af. Hij vindt het heel gezellig in de caravan, het heeft ook iets intiems. Hoe moet je het kind (7 jaar) vermaken? Heel eenvoudig: laat hem alleen met zijn tablet en je hoort hem niet meer. Kind tevreden – oma en opa tevreden. Morgen doen we wel iets actiefs dat pedagogisch verantwoord is.

boven: samen een puzzel maken, inafwachting van het lekkers / Robin maakt graag een 'dab' als hij op de foto gaat
onder: op bed met de tablet

dab = De dab is een dansbeweging waarin de danser zijn hoofd laat zakken terwijl hij zijn arm en elleboog omhoog werpt, wat veel op niezen lijkt. (bron: Wikipedia)

Zaterdag 2 juni – een leerzaam dagje

Afgelopen nacht heeft Robin bij ons in de caravan geslapen. Vanmorgen zijn we op tijd vertrokken naar Boerderijmuseum ‘De Bovenstreek’ in Oldebroek. De boerderij (type hallenhuis) is gebouwd in 1753, waarna het in 1998 is gerestaureerd en verbouwd tot museum. Het is een rijksmonument. Het hele jaar door is de expositie ‘Rien Poortvliet en het boerenleven’ te bewonderen. Er worden allerlei activiteiten georganiseerd en voor kinderen valt er heel wat te genieten. Robin vond het wel aardig allemaal, maar de skelter op het buitenterrein trok hem toch het meest. In het begin van de middag kwam zijn vader hem halen.

bovenste foto's:
boven: klompendans / gelukkig was er een hek tussen Robin en de geit
onder: een grote moestuin vóór de boerderij

Gerrit de campingbaas organiseerde een wandeltocht over het landgoed Ijsselvliedt, dat groter blijkt dan wij dachten. Het strekt zich zelfs uit tot over de Zuiderzeestraatweg, waar een arboretum en pinetum zijn aangelegd: een botanische tuin met een verzameling bijzondere loof- en naaldbomen. Gerrit had er veel over te vertellen en wist de aandacht van het groepje van 12 belangstellenden goed vast te houden. De wandeling duurde van zeven tot negen uur ‘s avonds. Na afloop was er gezamenlijk koffie- of theedrinken in de huiskamer van de camping, met een lekker stuk koek erbij, door zijn vrouw Gerda zelf gebakken. Het was een heel gezellige en leerzame avond, waarmee wij ons verblijf op de camping afsloten. Morgen gaan we weer naar huis. We kunnen terugzien op een topvakantie in eigen land.

onderste foto's:
boven: de groep onder aanvoering van Gerrit (rechts vooraan) / voormalige villa, voormalig Rode Kruis hotel, nu zorghotel
onder: hier woonde de tuinman, bij de ingang van het landgoed!!