Pensionado's onderweg ~ reisverslagen en campinginformatie

2019 Een weekje Walcheren, maar nu eens heel anders

Maandag 10 juni - 2e Pinksterdag, naar Zeeland

Toen we van huis wegreden begon het te regenen, maar dat hield gelukkig niet lang aan. Er was veel verkeersdrukte voorspeld, maar dat ging gelukkig precies de andere kant op. Het was leuk om deze route naar Koudekerke weer eens te rijden. Tien jaar geleden waren we voor het laatst op Walcheren. We kennen dit gebied, dat heel geschikt is om te fietsen en om van alles te bekijken. Dat “van alles” zijn de prachtige oude stadjes, als Veere,Vlissingen, Domburg, Middelburg, enz. We hebben een chalet gehuurd op Camping Duizicht, bij Koudekerke. Als inmiddels oud-kampeerders letten we onwillekeurig op voorzieningen zoals het sanitairgebouw, waar kun je het chemisch toilet legen, enz. Ons onderkomen hier is een stuk ruimer dan onze caravan destijds. Dat heeft zo zijn voordelen. Maar het grootste voordeel van het zonder aanhanger rijden was de reistijd: 200 kilometer binnen de 2 uur.

linksboven: uitzicht vanuit ons chalet; rechtsboven: ons "riante" onderkomen; linksonder: afscheid van onze caravan

Dinsdag 11 juni – Vlissingen en Koudekerke

Na een bijna doorwaakte nacht, door een combinatie van een beroerd 2-persoons bed en Heinie’s kriebelbenen, werden we vanmorgen blij verrast met een vrolijk zonnetje. Op de fiets naar Vlissingen dus, waar we altijd weer aangetrokken worden door de levendigheid van de boulevard en het scheepvaartverkeer op de Schelde. Vlissingen maakt economisch moeilijke tijden door. Dat zie je al door de leegstand in het winkelgebied. De dame van het VVV vertelde dat de plaatselijke vestiging, maar ook die in Middelburg na de zomer gaan sluiten, want er is geen geld om die kantoren open te houden. Vlissingen heeft al heel veel geïnvesteerd in de voorbereiding van de komst van het Korps Mariniers, maar daarover is nog veel onzekerheid. Daarna weer op de fiets naar Koudekerke voor wat inkopen. In het centrum was op deze gewone doordeweekse dag een wedstrijd ringsteken gaande. Altijd goed voor een paar plaatjes.

boven links en rechts: uitzicht op de loodshaven van Vlissingen
midden: links - moderne en oude gebouwen bij de jachthaven; rechts - ringsteken in Koudekerke
onder: kinderen waren niet bang voor de mooi opgetuigde paarden

Woensdag 12 juni – regen, regen en nog eens regen

Nou ja, veel buien zijn er niet geweest: welgeteld één. Maar die duurde wel driekwart van de dag. Het was koud in ons “chalet” (klinkt duurder dan het is) en ik kon de kachel niet aankrijgen. We dachten dat er op Noordbeveland een aardig winkelcentrum was, maar dat viel nogal tegen. Toen de regen ophield en de zon doorbrak, zag de wereld er opeens heel anders uit. We hadden zin in een wandelingetje en wat is er dan leuker om langs de boulevard in Vlissingen te slenteren. Het was daar een levendige boel met beachballende jongelui op het strand en een zojuist geopend terras. Voordat we weggingen hadden we met enige hulp de kachel aan de praat gekregen en met de zon erbij was het ovenwarm in ons onderkomen.

foto's boven en onder: levendigheid op het strand en in het water

Donderdag 13 juni – even buurten en een bezoek aan Veere

Vanmorgen zijn we bij onze vrienden Annie en Hans op een camping in Zoutelande wezen buurten. Omdat er dreigende wolkenpartijen waren zijn we met de auto gegaan. Ze attendeerden ons op Boerderij “Mariekerke” in Meliskerke. Als kleindochter van een boer trekt het landleven Heinie altijd erg aan. Op de boerderij worden 200 melkschapen gehouden die samen een heleboel melk produceren waarvan o.a. kaas en yoghurt wordt gemaakt. Na de lunch bezochten we het wonderschone stadje Veere. Dat kleine stadje heeft een kolossale kerk, ooit begonnen als gotische kruiskerk onder de naam “Onze Lieve Vrouw Ter Sneeuw”. De kerk raakte nooit voltooid en kent een roerige geschiedenis. Ze diende vijf verschillende godsdiensten, onderging een zware brand, werd ontdaan van alle ornamenten en opgesplitst in twee.  Het middenschip werd door Napoleon opgesplitst in vier verdiepingen en werd ingericht als hospitaal. Later diende de kerk als bedelaarsgesticht, opslagplaats, stal en voetbalveld. De stad Veere staat vol rijksmonumenten, waarvan het voormalige stadhuis met zijn spitse toren een echte “eyecatcher” is. Het laatgotische gebouw is gerealiseerd tussen 1474 en 1517. Weer thuisgekomen hebben we ons tegoed gedaan aan een Zeeuwse bolus, waarvan je ontzettend vieze handen krijgt.

boven: Boerderij "Mariekerke" / de gigantisch grote kerk
midden: jachthaven / gezellig centrum met op de achtergrond de toren van het voormalige stadhuis
onder: schilderachtige ophaalbrug

Vrijdag 14 juni – Middelburg

Op deze zonnige dag fietsten we naar Middelburg. We reden langs bunkers die door de Duitsers zijn gebouwd als onderdeel van de verdedigingslinie Atlantikwall. Vlissingen was gedurende de oorlog een belangrijke positie en werd vanaf de landzijde beschermd door bunkers en tankgrachten. In 2010 is een bunkerroute gerealiseerd waarlangs we nu fietsten. Middelburg is een heel mooie en gezellige stad waar veel te zien en te beleven valt. Net als Gouda (deze gebouwen lijken nogal sterk op elkaar naar mijn idee) heeft Middelburg een bijzonder mooi stadhuis, waar al in 1452 met de eerste bouwfase is begonnen. Het stadhuis heeft een toren met een klok en een carillon. Middelburgers noemen de toren Malle Betje, omdat de klok altijd achterloopt bij die van de abdijtoren, ook wel Lange Jan genoemd. Deze abdijtoren is 90,5 meter hoog en behoort tot het abdijcomplex, daterend uit de tweede helft van de veertiende eeuw. Jammer genoeg was ik mijn boekenbonnen vergeten, waarom we dus niet naar de Drukkerij zijn geweest, de boekwinkel van Zeeland. Misschien morgen.

boven: bunker type 623 / fietsen langs een leuk riviertje, een voormalige tankgracht
onder: het marktplein met het stadhuis op de achtergrond / Lange Jan

Zaterdag 15 juni – Domburg

We hadden ingetekend op een evenement in Middelburg via de Museumkaart. Daar hoorde een fietstocht bij, maar de dag begon met regen, dus daar hebben we maar van afgezien. Want we zijn geen “die-hards” die er in weer en wind opuit gaan. Annie en Hans kwamen gezellig op de koffie. Het weer klaarde daarna op en de zon brak door. Ideaal weer om op de fiets naar Domburg te gaan, want dat stond nog op ons lijstje. We kwamen door Zoutelande waar het gezellig druk was, met alweer een wedstrijd ringsteken. Daar moet je niet met je neus bovenop gaan staan, want die paarden stinken een uur in de wind. Van Westkapelle naar Domburg reden we over de zeedijk. Prachtig om aan de ene kant die enorme watervlakte te zien en aan de andere Westkapelle, dat zich veilig weet achter de dijk. In Domburg is het altijd gezellig, maar vooral vandaag. Er was een “living statue” festival, met heel leuke voorstellingen. Domburg, waar de voertaal Duits is, is bij ons erg in trek door zijn viswinkel, waar we een heerlijke portie kibbeling aten. Het diner hebben we afgemaakt met een softijsje, waarna we weer terug fietsten. Kortom: een heerlijke vakantiedag.

boven: paardenparkeerplaats in Zoutelande / steltlopers in Domburg
midden: de dijk tussen Westkapelle en Domburg / Westkapelle veilig achter de dijk
onder: kibbeling eten

Zondag 16 juni – opnieuw naar Vlissingen

Vanmorgen zijn we naar de kerk geweest in Middelburg. Traditiegetrouw waren we ruim op tijd, zodat we nog nét een van de schaarse parkeerplekken konden vinden. Het was een prachtige dag: fris, maar met veel zon en mooie wolkenpartijen. Omdat het vandaag de laatste dag was van onze vakantieweek, wilden we nog even naar de boulevard van Vlissingen. Daar was het een drukte van belang. Langs de promenade stonden wagens met streetfood opgesteld en speelattributen voor kinderen en op het strand werden er wedstrijden gespeeld, zoals beachvolleybal, badminton en dergelijke. Er was veel publiek, het was een gezellige boel. Wij fietsten verder door, naar de veerhaven, waar ferry’s een regelmatige dienst onderhouden tussen Vlissingen en Breskens. Daar zijn sluizen voor o.a. jachten en voor grotere vaartuigen. Grappig om te zien hoe er soms bij het uitvaren van de sluis geklungeld wordt door ongeoefende schippers. En toen zagen we plotseling een gigantisch containerschip voorbijvaren, vlak langs de oever. Na het avondeten zijn we alvast begonnen met inpakken, zodat we morgen op tijd kunnen wegrijden. Deze vakantie zonder caravan is ons goed bevallen, al misten we wel goede bedden. De slappe twijfelaar heeft ons de afgelopen week heel wat uurtjes wakker gehouden. Morgen liggen we weer fijn in onze kingsize boxspring bed met dubbele matrassen.

boven: de skyline van Vlissingen, gezien vanuit de duinen / het Arsenaal achter de loodshaven
midden: de bootjes varen de sluis uit, alleen de achterste was vergeten een lijn los te maken / levendige haven
onder: opeens zien we een gigantisch containerschip