Pensionado's onderweg ~ reisverslagen en campinginformatie


2018 Najaar in de Bourgogne

Zondag 9 september – Eiffel

Half juli was onze website door hackers onklaar gemaakt. Het heeft tot gisteren geduurd om hem weer helemaal up-to-date te hebben, en dankzij onze buurvrouw Sabina is dat gelukt. Nu is het aan ons om er weer een aardig reisverslag aan toe te voegen.

Vanmorgen vertrokken we rond half elf van huis en kwamen na een vlotte reis om kwart over twee aan op Camping Siësta in Mendig. Hoewel de Mittagsruhe pas om drie uur was afgelopen, mochten we ons toch bijna meteen installeren. Het was een zonnige dag en met 25 graden echt zomers. We kennen de camping van eerdere reizen. Omdat er vandaag geen vrachtverkeer is hebben we ook nauwelijks last van verkeerslawaai. De eigenaar van de camping, een oudere man, is gestopt met het kleine restaurant. Je kunt er alleen nog wat drinken. Jammer, want we hadden het ons vandaag makkelijk willen maken. Deze eerste dag is een goed begin van de vakantie. Het smaakt naar meer.

Maandag 10 september – Billigheim-Ingenheim

Vanmorgen vroeg opgestaan, want we wilden vóór 13.00 uur op Camping Im Klingbachtal zijn, omdat dan de poort tot 15.00 uur dicht gaat. Het was vrij druk op de A61, vooral vanwege de vele wegwerkzaamheden en omdat het caravans doorgaans verboden is om in te halen. We hebben rustig aan gedaan, want er lag maar 200 kilometer vóór ons. Op de camping in Mendig gaf de waterpomp de geest en ik had geen reserve bij me. Ik maakt daarover een opmerking tegen een Duitse mevrouw, hier op de camping. Ik wist toen nog niet dat het probleem zichzelf alweer had opgelost. Even later kwam haar man mij zijn reservepomp te leen aanbieden. Wat mooi he? Vanmiddag hebben we gefietst naar Billigheim langs een erg drukke weg, wat ik niet zo prettig vond. Maar net als in Frankrijk houden de Duitsers flink afstand als ze ons voorbij rijden. We zijn in een heel mooie streek, met wijnbouw alom. Het was erg warm vandaag en na dat fietsen hadden we wel een ijsje verdiend. Morgen zijn we de hele dag te gast bij Marijke en Albrecht.

boven: een redelijke plaats - wijnbouw alom
onder: een poort in de voormalige stadsmuur van het eeuwenoude stadje Billigheim - maisvelden

Dinsdag 11 september – op bezoek bij Marijke en Albrecht

Als we naar het zuiden gaan, dan bezoeken wij meestal ook onze vrienden Marijke en Albrecht. Ze wonen in Bad Bergzabern, en dat is hier vlakbij. Voor dit reisverslag is niet zo interessant dat wij elkaar weer helemaal hebben bijgepraat, onder het genot van zelfgebakken taart en een heerlijke maaltijd. De foto’s die we onderweg maakten laten iets zien van de schoonheid van de deelstaat Rijnland-Palts. Morgen gaan we weer verder, maar eigenlijk valt hier nog genoeg te ontdekken. De wijnboeren zijn al druk aan het oogsten en dat geeft weer aanleiding tot gezellige wijnfeesten en allerlei folklore. Wij maken dat allemaal niet mee, maar onderweg houdt Heinie haar eigen oogstfeest: ze ziet een heleboel valappels aan de kant van de weg en die moeten geraapt worden natuurlijk. Traditiegetrouw neemt ze altijd geleisuiker mee en lege jampotjes. We houden jullie op de hoogte van haar activiteiten. Als we internet hebben, tenminste. Want dat is hier bedroevend slecht.

boven: Heinie is blij met haar appeloogst - de heuvels in de zuidelijke deelstaat Rijnland-Palts
onder: dit gebied is het waard om langere tijd te bezoeken

Woensdag 12 september – vervolg van de reis

We hadden het schone voornemen om campings te kiezen die onderling niet veel verder dan 250 kilometer van elkaar liggen. Rustig aan dus. We zouden vandaag naar Belfort gaan, in de Elzas, ongeveer 250 kilometer rijden. Er waren twee route-opties naar het zuiden: over Straatsburg en door de Elzas, dat was de voorkeur van Tomtom; of door Duitsland over Freiburg, richting Bazel. We kozen door de Elzasroute, maar dat doen we niet weer. Veel snelheidsbeperkingen, verkeerslichten, en een slecht wegdek. De nieuwe vering onder de caravan heeft het zwaar te verduren gekregen. En hoe gaat dat soms met onze voornemens? We zijn toch doorgereden naar Pont-de-Vaux, onze eindbestemming en 490 kilometer verder. Het was erg warm: soms wel 34 graden. Maar de reis is voorspoedig verlopen in onze gekoelde auto. Sinds de voorgaande jaren dat we op Camping Aux-Rives-du-Soleil verbleven is er nogal wat veranderd. Er zijn Mobil-homes bijgeplaatst en tenten voor de verhuur, wat wij niet zo leuk vinden, want die staan op de mooiste plaatsen. Het nieuwe sanitairgebouw is wel een grote aanwinst. We vermaken ons hier voorlopig wel.

boven: in de Elzas broeden heel veel ooievaars - een maisveld is pas gemaaid
na een lange reis is het goed rusten

Donderdag 13 september – nabije omgeving

Gisteravond op tijd naar bed, en na een goede nachtrust waren we vanmorgen weer fris en fruitig. We fietsten langs het Canal de Pont-de-Vaux naar het dorp. Dat ligt op ongeveer 4 kilometer afstand. Het dorp zelf is geen fotogenieke plaats, maar het haventje met plezierboten en het park des te meer. Aan de ene kant van de fietsroute ligt het kanaal, waar pleziervaartuigen vanaf de Saône via een sluis binnenvaren, op weg naar het dorp. Aan de andere kant van de fietsroute ligt het riviertje La Reyssouze, dat ook langs de camping stroomt. Dat wordt niet bevaren. De Saône vormt een scheiding tussen aan de westkant het Bourgondië dat we van de toeristeninfo kennen: met de vele wijnhellingen in een heuvelland waarin schilderachtige dorpjes verscholen liggen. Aan de oostkant is het veel vlakker met agrarische- en veeteeltbedrijven. Daar kunnen wij wel beter fietsen. Het is weer warm, maar beter te verdragen dan gisteren. Het is soms bewolkt en in de verte horen we het onweren.

boven: fietspad langs het kanaal - het Canal de Pont-de-Vaux eindigt in deze haven
midden: overzicht van de jachthaven - één van de mooie boten
onder: de rivier La Reyssouze stroomt vlak achter onze caravan

Vrijdag 14 september – Châlon-sur-Saône

Toen we vijf jaar geleden in Châlon-sur-Saône waren- het was op een feestdag- zouden er allerlei evenementen zijn waar we ons op hadden verheugd. Maar bij aankomst bleek dat niet het geval en was het er heel doods en stil. Daarom wilden we het nu wel eens op een gewone doordeweekse dag meemaken. Châlon is een flinke stad, vergelijkbaar met Mâcon en ook aan de Saône gelegen, met een theater, musea, prachtige kerken en veel jonge mensen die daar voortgezet onderwijs volgen. Er was markt, wat zorgde voor wat levendigheid, maar al met al viel het ons allemaal een beetje tegen. Maar de reis was niet voor niets, want dichtbij de stad zagen we een camperbedrijf waar we een reservepomp kochten, die zal ons misschien nog eens van pas komen. We hebben op ons gemak het centrum van Châlon bekeken en zijn daarna teruggegaan naar de camping. De reis van de afgelopen dagen zat ons vermoedelijk nog in de benen, want we hadden behoefte aan rust. En daarom zijn we toch hier?

Zaterdag 15 september – op de fiets naar Tournus

Er waren drie opties voor onze eindbestemming in de Bourgogne: de camping in Tournus, Pont-de-Vaux, en Mâcon. We kozen voor de tweede, omdat deze tussen beide andere plaatsen in ligt en je naar beide toe kunt fietsen over de Voie Bleu, het fietspad langs de Saône. Op deze zonovergoten middag (maar soms nog wel wat fris), reden we naar Tournus, een heel leuk stadje waar we voorgaande jaren al vaker zijn geweest. Er viel van alles te zien, maar de plaatjes geven de sfeer het beste weer. We reden ook nog even de camping op, die bij ons vorige bezoek nog half onder water stond door de hoge waterstand van de rivier. Als we de komende jaren weer deze kant opgaan, dan gaan we toch liever daarheen, dan naar de camping waar we nu zijn. Het is er levendiger en gezelliger. Al met al was het heen en terug een aardige fietstocht van 36 kilometer.

Zondag 16 september – op de fiets naar Mâcon

Het fijne van dit naseizoen is onder andere dat het overdag lekker warm is, maar het ‘s nachts flink afkoelt: dat is beter voor onze nachtrust. Eind van de morgen fietsten we over de Voie Bleu naar Mâcon. Uit en thuis was dat 42 kilometer, voor e-bikers goed te doen. Het was een heerlijke tocht, waarbij we de tegenliggers ons vaak vriendelijk groetten. In Mâcon zijn we eerst even op de ons bekende gemeentecamping wezen kijken, populair bij passanten, want er is altijd plaats, maar je kunt er ook heel goed voor een langere tijd blijven. Het was er opvallend rustig, we hebben geen Kip gezien. Aan de boulevard, vlakbij het centrum, was een schilderijententoonstelling en ook in de stad zagen we uitingen van creativiteit. Na het eten van een broodje fietsten we weer terug en genoten van een welverdiende rust.

boven: schildrijententoonstelling - mooi gedecoreerde plantenbakken voor de Église Saint-Pierre de Mâcon
onder: zicht op de brug Les Petits Trains de l'Oue - een korte pauze op de Voie Blue

Maandag 17 september – een dagje luieren

Behalve boodschappen doen in de plaatselijke supermarkt deden we hele dag niets anders dan luieren. Dat hadden we ons gisteren al voorgenomen. Het was erg warm vandaag, maar gelukkig vonden we rondom de caravan steeds voldoende schaduw. We hebben een paar mooie plaatjes geschoten, die we hier voor zich laten spreken.

alle foto's zijn genomen vanaf de camping

Dinsdag 18 september – afscheid van de Bourgogne

We hadden afgesproken dat we tot vrijdag 28 september weg zouden blijven, maar dat redden we niet. Er is niets anders aan de hand  dan dat wij graag weer naar huis gaan. Misschien komt het wel doordat we in eigen land al zo’n prachtige zomer hebben gehad. Was het toen steeds koud en nat geweest, dan zouden we naar de zon en de warmte hebben verlangd. Maar dit jaar is het anders. En de plannen van een kampeerder zijn niet te voorspellen. Dat maakt het juist zo leuk. Na het boodschappen doen pakten we nog één keer de fiets voor een klein tripje in de omgeving. Het dorp Reyssouze, aan het gelijknamige riviertje, ligt hier vlakbij. Het was er uitgestorven, op een paar pensionado’s na, want iedereen was natuurlijk hard aan het werk. Morgen gaan we hier op tijd vandaan en rijden dan door naar Arlon. We hopen donderdagmiddag dan weer thuis te zijn.

inkijkje bij een woning in Reyssouze - brug over de rivier Reyssouze

Woensdag 19 september – reis naar Arlon

Om kwart voor tien zijn we vanmorgen vertrokken. We hadden ons voorgenomen naar Camping Officiël in Arlon te gaan en daar staan we nu, op de laatste dag van onze wel erg korte vakantie. Maar ook dat was een keuze. De reis is voorspoedig verlopen, doordat er op de péage weinig verkeer was. Vijf en een halfuur later arriveerden we in Arlon, eerder dan we hadden gepland. Camping Officiël is een echte passantencamping, waaraan in de loop der jaren verschillende verbeteringen zijn aangebracht. De sanitaire voorzieningen zijn prima, er is een klein restaurant, waar niet meer dan drie verschillende menu’s worden geserveerd en er is ook een klein zwembad. Morgen gaan we niet rechtstreeks naar de snelweg, maar rijden eerst via de secundaire weg N4 richting Bastogne, zodat we in Martelange nog voor Luxemburgse prijzen kunnen tanken.

boven: de N4, vlakbij de ingang van de camping, met Arlon in de verte - de receptie
onder: het kleine zwembad