Pensionado's onderweg ~ reisverslagen en campinginformatie

2009 Nazomeren op Walcheren in Zeeland

19 augustus – Camping Sint Anthonijshoek

Sinds deze maand hebben we allebei een nieuwe fiets, met trapondersteuning! Dat betekent eindeloos fietsgenot. Nou ja, eindeloos: de actieradius is zo’n 60 km, bij niet al te intensief gebruik, maar dat is ver genoeg. Laten we niet overdrijven. Omdat een fiets al gauw ruim 30 kg weegt, zetten we er één op de achterkant van de caravan en één op de dissel. We blijven in eigen land, hét fietsland bij uitstek. We willen weer eens naar de camping van de fam. Aarnoutse, in Koudekerke, Zeeland. We lezen dat de dochters de camping inmiddels hebben overgenomen en de nodige verbeteringen hebben aangebracht. De naam is veranderd in Camping Sint Anthonijshoek. Het resultaat is verbluffend, zoals je op de foto’s kunt zien. Ruime plaatsen, met vuilwaterafvoer, centrale antenne en: op alle plaatsen internet! Lees het allemaal maar eens na op hun website. Het is een schitterende dag: hoogzomer. Natuurlijk gaan we eerst eens naar de boulevard in Vlissingen. Daar eten we ‘fish and chips’, ofwel kibbeling en patat. Omdat het warm blijft, kunnen we de hele avond buiten zitten. Een goed begin van onze nazomervakantie.

20 augustus – voorzichtig: weeralarm

Het is erg warm vandaag. Aan de kust is het wel te doen, maar elders in het land kan het wel 34 graden worden. Het KNMI heeft een weeralarm afgegeven, dus we blijven op de camping. We ritsen de zijwanden aan de luifel, zodat het geheel wat beter aan het maaiveld is verankerd. Laat de voorspelde storm, rukwinden en hagel maar komen: we zijn erop voorbereid. Het valt achteraf erg mee. Het waait wel flink en er valt wat regen, maar is dat nou alles? Aan het eind van de dag is er een prachtige zonsondergang.

21 augustus – Middelburg en Westkapelle

We gaan, uiteraard, met de fiets naar Middelburg. Ach, het is maar een klein eindje fietsen. Het aardige aan Walcheren is dat het een mini-landje op zich is: kleinschalig in alle opzichten. Kleine stadjes, dicht bij elkaar, waartussen akkertjes en bosjes, gescheiden door haagjes en slootjes. Middelburg is een gezellige stad, waar veel te zien is, zowel cultuurhistorisch als op het gebied van winkelen. Natuurlijk gaan we naar De Drukkerij, ik meen Neerlands grootste boekwinkel met bovendien een enorme keuze aan cd’s en muziek-dvd’s. Vanavond zijn we met de auto naar Westkapelle geweest. We parkeren langs de dijk naar Domburg en genieten van het uitzicht over de zee en de scheepvaart.

foto's linksboven: stadhuis van Middelburg; rechtsboven: centrum Middelburg; onder: de zeewering bij Westkapelle

22 augustus – Domburg

De dag begint met regen. Niet erg, maar toch. Ons was een zonnige dag beloofd. En dat wordt het uiteindelijk ook. De zon schijnt als we om half elf richting Domburg fietsen, via Zoutelande, over een prima fietspad, dicht achter de duinen. Na Zoutelande volgen we de Blauwpoortseweg, waarna we bij Meliskerke afbuigen naar Aagtekerke. Dan is het nog maar een paar kilometer tot Domburg. Aagtekerke, je rijdt er zomaar aan voorbij, is een pittoresk dorpje met een heel oude kerk, waaromheen schattige huisjes staan, beschaduwd door flinke bomen. Als je het dorp nadert valt de zwarte korenmolen op, aan de rand van het dorp. Het werd gebouwd in 1801 en verkeert in prima staat. Domburg is niet zomaar een plattelandsgemeente. Het ademt nog steeds de sfeer van de mondaine badplaats van weleer. Het oude Badpaviljoen is na jaren van verwaarlozing gelukkig weer in volle glorie hersteld en, om de renovatie kostendekkend te maken, in stijl uitgebreid. Daarnaast staat Villa Carmen Sylva, waar koningin Elisabeth van Roemenië nog te gast is geweest. Downtown Domburg is druk en toeristisch, maar toch ook wel gezellig. Terug gaat het via Westkapelle, niet de kortste weg, maar een uitdaging voor fietsers met e-bikes, zoals wij. We stappen niet af, maar rijden door tot Zoutelande, waar we genieten van een calorierijk softijsje. Vanavond moesten we natuurlijk weer even naar de boulevard in Vlissingen, waar we een poosje naar de schepen en de mensen hebben gekeken.

foto's linksboven: korenmolen bij Aagtekerke; rechtsboven: Badpaviljoen in Domburg; onder: strandhuisjes

23 augustus – Zon, zee en strand

Het weer is fantastisch, dus we gaan vanmiddag naar het strand bij het nabijgelegen Dishoek. Saskia en Edwin zijn vandaag gekomen, met onze kleindochters Esther en José. Gewoon een dagje lekker relaxen. Aan het eind van de middag gaan we BBQ-en, waarna de kinderen weer naar huis gaan.

24 augustus – Veere

Bij het VVV hebben we een kaart gekocht van Walcheren, waarop fietsroutes zijn aangegeven met knooppunten. Vroeger moest je steeds de kaart in- en uitvouwen, elke keer wanneer je weer een paddenstoel zag. Nu kies je van tevoren een fietsroute uit, noteert de nummers van de knooppunten en daarna hoef je alleen de bordjes nog in de gaten te houden. We rijden over weggetjes en door buurtschappen, die nauwelijks op de kaart staan. Ons reisdoel is Veere, een goed geconserveerd eeuwenoud stadje uit de glorietijd van deze provincie als zeevarende natie. Een opmerkelijk gebouw is de Grote kerk, met zijn eigenaardige stompe toren.

Een stukje Veerse geschiedenis. Vanaf de 13de eeuw deden Veerse vissers Schotse havenplaatsen aan. In 1444 trouwde Wolfert VI van Borselen, heer van Veere, met prinses Mary Stuart, dochter van de Schotse koning James I. In 1541 werd Veere de officiële stapelplaats voor alle Schotse importgoederen. Dit hield in dat de Schotten hun handelsgoederen exclusief in Veere verhandelden; in ruil hiervoor kregen ze de nodige voorrechten. Aan de haven werden pakhuizen gebouwd om al die goederen in op te slaan. Een deel van de kade was speciaal bestemd voor de schepen uit Schotland en heette dan ook toepasselijk de Schotse Kaai. De Schotten hoefden geen belasting op hun wijn en bier te betalen. Daarnaast mochten ze onder hun eigen rechtsregels leven en hun eigen godsdienst uitoefenen. Veel Schotten bouwden fraaie huizen aan de Kaai en de Markt. Met hun schepen brachten de Schotten schapenvellen, koeienhuiden, zalm en vlees. Mee terug gingen onder meer haring, laken, dakpannen, appels, uien, canvas of zeep. De handelscontacten met Schotland brachten Veere grote welvaart. De Schotse kooplieden die zich hier in de loop van de tijd vestigden, bezaten pakhuizen, administratieve centra, woonhuizen en een eigen kerk met dominee. Tegen zonsondergang gaan we nog even naar Westkapelle, in de hoop daar nog mooie plaatjes te kunnen schieten.

foto's linksboven: Grote of Onze-Lieve-Vrouwekerk in Veere; rechtsboven: stadhis van Veere; linksonder: Schotse Kaai

v class="col-sm-12">

25 augustus – Noordwelle

Herma en Ipe, onze Zeeuwse vrienden, wonen in Noordwelle, gemeente Schouwen-Duiveland. Een bezoek aan het dorpje, dat maar 300 inwoners telt, is eigenlijk een belevenis op zich. Het is één van de ringdorpen, die zo uniek zijn voor Schouwen-Duiveland en je treft het in nog volledig onbedorven staat aan. De kerk die in het midden van het dorp staat, gelegen op een kleine verhoging die ooit bescherming bood tegen het onvoorspelbare water, vormt hier een prachtige locatie. Het eeuwenoude gebouw is tijdens het toeristenseizoen elke dag open voor bezichtiging. Herma en Ipe zijn vandaag verantwoordelijk voor de openstelling en het toezicht. We bewonderen het fraai gerestaureerde kerkinterieur en wandelen daarna met hen het ‘hele’ dorp door. Nadat zij ons hebben getrakteerd op een heerlijk etentje in de gezellige Beachclub Perry’s, gaan we weer over de stormvloedkering Oosterschelde naar Koudekerke.

foto: Corneliuskerk in Noordwelle

26 augustus – winkelen in Vlissingen

In 1975 waren we voor de eerste keer met vakantie in Vlissingen. De stad bood toen een tamelijk rommelige aanblik, mede door de dominante aanwezigheid van scheepswerf De Schelde, in het midden van de stad. Sindsdien is er veel ten goede veranderd: de interessante boulevard, een mooi – gedeeltelijk overdekt – winkelcentrum en talloze toeristische attracties, waaronder Het Arsenaal. Dit weekend vindt het jaarlijks evenement ‘Vlissingen Maritiem’ plaats, met als thema: ‘Loodsen op de Schelde’. Er gaat bijna geen dag voorbij, zonder dat we even naar de boulevard fietsen. En we beginnen dan altijd bij het Wooldhuis, het eerste markante gebouw aan de westpunt van de boulevard. Het Wooldhuis is een vrijstaande villa, die in 1932 gebouwd is voor de toenmalige burgemeester van Woelderen. Verder naar het westen ligt de Nolledijk, als een soort afscheiding van het strand. Daar staat het Wereld Windorgel, een mooi voorbeeld van toegepaste kunst. De uit bamboe gemaakte pijpen zijn voorzien van gaten en wanneer de wind er doorheen blaast, ontstaan er verschillende klanken. Afhankelijk van de wind hoor je er -staande tussen de orgelpijpen- een vaak bijzondere mengeling van sonore bromtonen en hoge fluitklanken. Zo speelt de wind er steeds een ander concert.

foto's linksboven: Wooldhuis na het boulevardpaviljoen; rechtsboven: windorgel; linksonder: de skyline van Vlissingen

27 augustus – Zierikzee

De stad Zierikzee, dat nu ruim 10.000 inwoners telt, is beslist een bezoek waard. Het is het bestuurlijk middelpunt van de gemeente Schouwen-Duiveland. Tijdens de middeleeuwen beleefde de stad haar grootste bloei, als centrum van visserij, handel en nijverheid. Daarna voltrokken zich er allerlei rampen, maar in de 17e eeuw beleefde de stad nog enige nabloei. Daarna keerde het economische tij, daalde het inwonertal en daalde ook het economisch belang van de stad. Gelukkig telt het nog heel veel oude gebouwen, die goed geconserveerd zijn gebleven. De autorit erheen ging van Vlissingen, via Goes, Noord-Beveland en de Zeelandbrug, naar het reisdoel Zierikzee. De terugreis leidde weer via de stormvloedkering Oosterschelde en de Veerse dam. Als je als Nederlander ergens trots op mag zijn, dan is het wel op de geweldige Deltawerken. We hopen deze rondrit ooit nog eens met onze Zuid-Afrikaanse vrienden te maken. Onderweg, tussen Serooskerke en Vrouwenpolder, kopen we wat fruit bij Boomgaard De Zoete Kers.

foto's linksboven: Oude Haven Zierikzee; rechtsboven: boomgaard De Zoete Kers; linksonder: Zuidhavenpoort in Zierikzee; panoramafoto onder: stormvloedkering Oosterschelde

28 augustus – Windkracht 7 (minstens)

Er staat een heel straffe vlagerige wind, die de caravan flink laat schudden. We kijken het vanmorgen een beetje aan: kan er nog gefietst worden? Eind van de morgen schijnt de zon volop en is het aangenaam onder de flink klapperende luifel. Vanmiddag rijden we met de fiets naar Vlissingen, waar inmiddels van alles te doen zou zijn. Het fietsen valt erg tegen, met name op de boulevard, waar we bijna van de fiets worden gerukt. Maar de festiviteiten vallen ook niet mee, tenzij je van een shantykoor houdt. In het kader van het jaarthema ‘Loodsen op de Schelde’ mag je met een loods meevaren. Ik hou van varen, maar dat is me met dit weer te gortig. Op de foto’s lijkt het windstil, maar schijn bedriegt. We gaan de Grote of Sint Jacobskerk in, waar een schilderijenexpositie wordt gehouden. De vermoedelijk in 1308 gestichte Onze Lieve Vrouwenkerk was oorspronkelijk een lange, smalle een-beukige kerk in de Vlaamse baksteengotiek. Zoals bij zoveel oude gebouwen, is ook deze kerk in de loop der eeuwen gedeeltelijk gesloopt, uitgebreid en weer opnieuw verbouwd. Een grote brand in 1911 verwoestte kerk en toren grotendeels. Ook grafstenen gingen verloren. In 1944 werd het gebouw tijdens een bombardement zwaar beschadigd, maar bij de restauratie in 1954 werd die schade hersteld. In 1997/1998 werd de kerk gerestaureerd, waarbij het zijn huidige vorm heeft gekregen. Een bezichtiging is zeer de moeite waard.

foto links: interieur St. Jacobskerk; foto's rechtsboven: loodshaven; rechtsonder: Arsenaal op de achtergrond

29 augustus – Oostkapelle

Het fietsdoel van vandaag is Oostkapelle. Het is behoorlijk fris, als we om half twaalf vertrekken. Gisteren heeft het de hele dag vreselijk hard gewaaid, maar nu is het een stuk rustiger en aangenamer. De toch nog steeds behoorlijke wind deert ons niet, want ons trappen wordt ondersteund. De velden zijn groen en de lucht is hardblauw met witte wolken, een prachtig gezicht. Het landschap komt volledig tot zijn recht, met daarin verspreid opvallend veel minicampings, pluktuinen en theeschenkerijen. Zo pikken de boeren een graantje mee van het toerisme, en het is ze gegund. Oostkapelle stelt als bezienswaardigheid niets voor, maar we happen er wel een heerlijk lekkerbekje weg. Daarna rijden terug we via Domburg, Meliskerke en Biggekerke. Halverwege Domburg zien we een paar prachtige oude gebouwen. Eerst Buitenplaats Duinbeek, op het gelijknamige landgoed. De oorspronkelijke burcht is vermoedelijk gebouwd als een versterking tegen de invallen van de Noormannen. Daarna diende het als kasteel voor Wulfert van Borsele, die ook heer van Veere was. In 1572 werd het door de Geuzen verwoest, waarna op dezelfde plaats in 1710 dit landhuis werd gebouwd. Iets verderop komen we bij Kasteel Westhove, wat middenin een prachtig park ligt, absoluut de moeite van het bezichtigen waard. Mogelijk was op deze plek in 836 al een ‘motteburcht’ gebouwd, dat was een versterkte plaats tegen invallen van de Noormannen. De abten van Middelburg hadden er in de 13e eeuw hun buitenverblijf, waar zij hoge gasten ontvingen, zoals Floris V, Karel de Stoute en Keizer Karel V. In 1574 veroverden de Geuzen het kasteel op de Spanjaarden, waarbij het deels werd verwoest. In de 17e eeuw werd het kasteel weer opgebouwd, waarna het werd bewoond door rijke en voorname Zeeuwse families, die hun fortuin hadden gemaakt bij de VOC. Na zwaar beschadigd te zijn in de 2e Wereldoorlog werd het hersteld, waarna het sinds 1985 in gebruik als Stayokay-hotel, voorheen Jeugdherberg.

foto's linksboven: kasteel Westhove; rechtsboven: Buitenplaats Duinbeek; linksonder: park bij kasteel Westhove

30 augustus – Vlootschouw in Vlissingen

Omdat we van plan zijn om morgen richting Noord-Holland vertrekken, hebben we aan het eind van de ochtend de luifel alvast weer opgeruimd en alles voor vertrek in gereedheid gebracht. In het kader van ‘Vlissingen Maritiem’ is er om vier uur vanmiddag vlootschouw, dat je mooi vanaf de boulevard kunt zien. We zijn er op tijd en het is al flink druk. We installeren ons in het gras, in de buurt van de loodshaven en verheugen ons op wat komen gaat. Nadat er zo’n 10 aardige scheepjes voorbij zijn gekomen, kijken we verwachtingsvol uit naar meer, maar helaas, hier moeten we het mee doen. Terug op de camping zetten we mijn fiets alvast op de fietsendrager, achterop de caravan. Gelukkig krijgen we daarbij hulp van een sterke kerel. Omdat de weersvooruitzichten voor de komende week niet erg rooskleurig zijn, besluiten we morgen weer naar huis te gaan, waarmee dit reisverhaal wordt afgesloten.